Vrijdag 23 oktober
Donderdag 22 oktober
“Bij het ochtendgloren trokken een viertal joggers hun sportschoenen aan. De ‘thuisblijvers’ kropen met slaapoogjes uit bed en gingen al geeuwend de dag tegemoet” was het verwachte scenario voor dag 4. Niets was minder waar! Onze groep kon ons alweer verbazen. Meer dan twintig sportievelingen kwamen fris en monter vroeg uit de veren om de dag al sportend aan te vatten. Ook de niet-sporters zaten vol energie. Het bleken weer perfecte Duracell konijnen. Die tomeloze energie kwam van pas; eerst in de klas en daarna tijdens de strandloop. Iedereen heeft zijn beste beentje voorgezet. Wie joggend finishte, werd onthaald door de fotograaf bij de erehaag.
Na het middagmaal stapten we naar het Aquapark in Oostduinkerke. Aan speelplezier geen gebrek. Dommelen en genieten in de jacuzzi’s was er niet bij. Overal zijn er de coronabeperkingen. Gelukkig maar! Bij de terugtocht konden onze kinderen kiezen voor een rustige wandeling of voor de survivaltocht. Deze trektocht ging dwars door de duinen, tussen de struiken en de ruige beplanting. De durvers – 6 meisjes en 3 jongens – gingen de uitdaging aan. Onze Rambo’s kwamen heelhuids uit het avontuur en net op tijd om een massa boterhammen weg te werken. Met het energiepeil weer op het maximum stonden de sterren van de dansvloer klaar voor de performance van hun leven. Redelijk hysterische acteurs, goochelaars en een moppentapper zorgden voor afwisseling. Voor de surprise act konden we rekenen op twee BV’s: Sanne en Erik. Sanne leek toch wel erg op meester David bij nader inzien. Meester Rik en juf Viviane werden voor de leeuwen gegooid door te gekke quizmasters. En wie heeft er gewonnen? Er waren vandaag weer alleen winnaars, zowel bij groot als bij klein. Wat een topdag!
Woensdag 21 oktober
Bij het ochtendgloren trokken een tiental joggers hun sportschoenen aan. De ‘thuisblijvers’ sprongen – iets minder gezwind dan de dag ervoor – uit bed de dag tegemoet. Verwend met heerlijke, krokante pistolets voorzien van zoet of hartig beleg werd de dag goedgemutst begonnen. De strandgids stond ons na het ontbijt op te wachten. Luc, geboren en getogen Nieuwpoorter leerde ons het verschil tussen de verschillende schelpen. Wie dacht dat het saai zou worden, sloeg de bal mis. Het ging over ‘muiltjes’, kleine weekdiertjes in een schelp, die geboren worden als jongetjes, maar veranderen in meisjes als ze groter worden. Girlpower! We leerden over schelpdieren die leven als vegetariërs, andere als aaseters en de derde soort als rovende weekdiereters. We hoorden weetjes over moorddadige inbrekers, de purperslakken, die met hun tong gaatjes boren in schelpen om de inhoud op te slurpen. De natuur kan wreed zijn, maar ook mooi. Ook zo met het weer: het ene moment werden we nat van een miezerige bui, het andere moment scheen het zonnetje en konden we genieten van een prachtige regenboog die opsteeg vanuit de zee.
Nog een weetje: is het gekend dat de kinderen van 5AB behoren tot de soort van de ‘veel-eters’? Hopelijk passen ze volgende week nog in hun kleren. 😉 Van elke maaltijd maken ze een eetfestijn. Zeelucht doet eten.
Na het middagmaal leek het droog te blijven. Tijd om te spelen op het strand. Meester-tacticus van dienst, David, stuurde zijn troepen aan bij ‘De landing in Normandië’. Te lang om uit te leggen, maar ‘t was heel intens, actief en plezant. De enige spelbrekers waren de weergoden. Na een frisse stranddouche was het vieruurtje in ons hotel een aangename pauze. Om halfvijf werden we op het staketsel verwacht om krabben te vangen. Luc, de strandgids, leidde weer alles in goede banen. Het uur vloog om; minstens tegen 6 beaufort. Maar ook dit was weer geweldig leuk. In het plaatselijk dialect: “ ’t Was bèregoed “ (stond als woordje van lof voor onze enthousiaste en geïnteresseerde groep in een mail die we achteraf kregen van Luc).
Na het gesmaakte avondmaal (man, man, kunnen die eten!) werd er gekozen voor rustigere activiteiten: gezelschapspelletjes, babbelen, naar Mr. Bean kijken of wat chillen in de kamer. De bobijntjes waren af. Na het bedtijdsignaal was na tien minuten alles stil en in slaapmodus. Rust…
Dinsdag 20 oktober
Bij het ochtendgloren trokken een twintigtal joggers hun sportschoenen aan. Ook de ‘thuisblijvers’ sprongen gezwind uit bed de dag tegemoet. De toon was gezet: de zeeklassers vlogen erin! Na het ontbijt namen we de tram naar Koksijde. Het bezoek aan de duinenabdij verliep anders dan gepland. Met de verscherpte coronamaatregelen was het niet mogelijk de kortfilm over het leven van de monniken te bekijken. Helaas waren ook de middeleeuwse spelletjes verboden. Wat een geluk dat onze kinderen ongelooflijk geïnteresseerd zijn in geschiedenis. We trokken met hen door het museum en de ruïnes, ze luisterden, keken en probeerden een beeld te krijgen van het leven in Ten Duinen anno 13 de eeuw. Een historisch museum leek voor velen hun biotoop. We hadden het museum ook helemaal voor ons alleen. Zalig!
We aten onze sandwiches in het park en namen daarna de tram naar Nieuwpoort Stad. Tijdens de wandeling langs het sluizencomplex en het Albert I-monument vertelden de juf en meesters over de Eerste Wereldoorlog en de onderwaterzetting in 1914. Na zoveel verhalen mocht er aan ontspanning worden gedacht. Via de promenade langs de havengeul stapten we terug naar ons hotel. Wie onderweg nog moe leek te worden, was weer volledig monter en fris bij het spelen in het zand. Er werden mooie zandkastelen en strategische vestigingen gebouwd. Sommigen maakten zandsculptuurtjes van schildpadden en zeesterren. De dreigende regenbui hield het voor bekeken bij het zien van al dat moois. We hielden het droog. ’s Avonds werden de kaartjes en brieven geschreven naar het thuisfront. Op een echt verslag in geuren en kleuren is het wachten tot vrijdag. Alhoewel, onze foto’s vertellen al veel. Geniet ervan!
Maandag 19 oktober
Het startschot wordt gegeven van de zeeklassen!
De wind zat goed, geen file onderweg, een vlotte reis, een goed begin. Eerste halte was Sealife in Blankenberge. We wisten niet goed wat we moesten verwachten van deze editie. De uitleg door animatoren ontbrak, net als de tafels en de stoelen in de cafetaria, maar de aquariums waren gelukkig nog goed gevuld. Beter nog, door de spreiding van het publiek zaten we bijna op de schoot van Stevie, de zeehond en Rocky en Milo de zeeleeuwen. Geen paniek: er zat een glazen wand tussen. Na onze lunch vertrokken we naar Raversijde. Ook weer een meevaller: buiten onze groep was er niemand. De meesters gidsten ons door het parcours met bunkers en geschut uit beide Wereldoorlogen. De kinderen waren één en al oor en super geïnteresseerd in de verhalen over deze oorlogen. Onze laatste etappe ging richting Nieuwpoort. Daar wachtte ons een echte strijd: het gevecht met het beddengoed. Donsdekens in overtrekken dwingen, hoeslakens verplichten om zich rond de matras te spannen, kussenslopen terugvinden in een koffer; niet simpel. Aan het einde van de rit hebben we toch gewonnen! Iedereen kon na het avontuurlijk avondspel uitkijken naar een zalig bedje. Bij het schrijven van dit beknopte verslag liggen alle kinderen te genieten van hun nachtrust na een heel fijne dag. Dag 1 is voorbij gevlogen.
